Ruitvormige memorietafel met centraal de afbeelding van de lijdende zielen in het vagevuur, die gesterkt worden door enerzijds het bloed uit Christus' wonden (de rode fontein) en de melk uit Maria's boezem (de witte fontein). Boven hen God de Vader en de Heilige Geest in de vorm van een duif. Links en rechts zijn de stichters afgebeeld. De voorstelling van Christus' bloed en Maria's melk als symbolen van het geestelijk voedsel waarmee de mens zijn zieleheil kan verwerven is een bekend thema uit de contrareformatorische iconografie.