Friesachtige voorstelling van vier kinderen van hetzelfde gezin. Uiterst links zit de oudste zoon, met in zijn rechterhand een bosje bloemen. Met zijn linkerhand wijst hij naar deze bloemen. Zijn jongere broer rechts van hem, en het kleinste kind ernaast, wijzen eveneens naar de bloemen. Het oudste meisje rechts duwt de wagen waarin het jongste kind zit. De bloemen symboliseren wellicht de liefdesband en de vruchtbaarheid van het gezin. De Engelse schilder gebruikt een gevoelige stijl in de weergave van de uitdrukkingen en bewegingen, in de lijn van de door Anthony van Dyck bevlogen Engelse portretschilderkunst in de tweede helft van de zeventiende eeuw.