Fermer
Een ex-voto is een geloofsoffer. Het gaat om een object dat aan een bepaalde heilige wordt geschonken. Het wordt in de nabijheid van een devotie- of heiligenbeeld geplaatst ter verkrijging van een gunst of als bedanking voor het verlenen van een bepaalde gunst. Ex-voto’s krijgen allerlei vormen en figuren. Soms zijn ex-voto’s alledaagse gebruiksvoorwerpen zoals een kruk van een kreupele. Veelal zijn het kleine voorstellingen van lichaamsdelen waarvoor genezing is gevraagd of gegeven. Een bijzonder gegeven is een ex-voto zoals deze van de Gentse schippersgilde. Dit wordt ook wel omschreven als een votiefschip. Soms deed het ook dienst als sierstuk bij het altaar van een schippersgilde in een bepaalde kerk. In Nederland doet dergelijke ex-voto soms dienst als herinnering aan een zeeslag. Het schip herinnert ook aan het schip van de visser Petrus uit het Nieuwe Testament en aan de ark van Noah uit het Oude Testament. Dit scheepsmodel is een replica van het schip “de Maegt van Ghendt” (de schrijfwijze varieert). Het wordt op 2 augustus 1883 aangekocht door de Société Archéologique de Bruges. Het wordt gekocht bij “Madame veuve Thevelin, rue Eeckhoute à Bruges” voor 650 frank. Het model is van 1674. Het zou een votief schip zijn van de schippersgilde uit Gent. Het Gentse schippersambacht van de vrije schippers is in de middeleeuwen een van de machtigste gildes van de Zuidelijke Nederlanden. Zij streven naar een quasi-monopolie op de scheepvaart op Leie, Schelde en Lieve. Tegen het midden van de 14de eeuw heeft het ambacht enkele exuberante privileges gekregen. De verplichtingen die de privileges met zich meebrengen zijn echter zo talrijk dat ook de onvrije schippers een deel van de koek naar zich toetrekken. Als Keizer Karel in 1540 de opstand van de Gentenaars neerslaat, betekent dit meteen het einde van het Gentse schippersambacht over de belangrijke vaarwegen. De naam van het schip, de Maagd van Gent komt van de personificatie van de stad. In 1381 schrijft Baudewijn van der Luere (of Bouden van der Loore) een prachtig lofdicht. De Maagd van Gent beeldt op een allegorische manier het conflict uit tussen de stad Gent en Lodewijk van Male, de toenmalige graaf van Vlaanderen. Het gedicht refereert een episode in de oorlog tussen de graaf en Gent van 1379 tot 1385. De Gentenaars steunen de paus in Rome, Lodewijk van Male steunt de paus in Avignon. De maagd verklaart in het gedicht dat ze zuiver en vrij wilde leven ‘Suver leven ende vry’. Net zoals de stad zelf wil de maagd zuiver rooms zijn. De maagd uit het gedicht wordt het symbool van een onbezette, vrije stad. Hoe het votief schip precies van het schippersambacht bij de weduwe Thevelin terechtkwam is tot nu toe niet geweten.
