Dit wandtapijt wordt vaak aangeduid als het landelijk maal. Delmarcel en Duverger stelden in 1984 voor om dit tapijt aan te duiden als de soep etende vrouw, dit om verwarring te vermijden met andere taferelen die het landelijk maal voorstellen en van compositie verschillen. De belangrijkste scène op dit weefsel is de dialoog tussen een herderin die pap of melksoep eet uit een kom op haar schoot en een herder die een stuk brood afsnijdt. De dialoog is dubbelzinnig. De verwijzing naar de leeftijd van 10 jaar van de figuren en de vlinderjacht, pootje baden, mellksoep eten en vogelvangst die het tijdverdrijf vormen voor jonge kinderen, staan in contrast met de dialoog. Dit wandtapijt maakt deel uit van de reeks over de geschiedenis van Gombaut en Macée, 2 figuren uit de herderswereld die op het einde van de 16de eeuw heel populair waren en herhaaldelijk werden in beeld gebracht. Mogelijk zijn de cartons gemaakt naar prenten van de Franse graveur Jean le Clerc uit 1585, wat de aanwezigheid van de Franse teksten kan verklaren. Oorspronkelijk bestond de reeks waarschijnlijk uit 9 taferelen: het landelijk maal (in 2 versies, waaronder deze), de vlinderjacht, het bollenspel, de verloving, de bruiloft, de dans, de wolf (of de ouderdom van Gombaut) en de dood van Gombaut. Deze tapijtreeks wordt vaak als 1 van de meest succesvolle gezien uit de tapijtweefkunst.

Détails

Identification

Linked open data