Het moeten spannende tijden geweest zijn voor Franciscus De Vooght in 1794. In dat jaar legt hij zijn meesterproef af voor het ambacht van de smeden, waaronder ook de slotenmakers vallen. Als men de proef goedkeurt, is hij leerling-af en mag hij als meester het beroep van slotenmaker uitoefenen. De Vooght levert een proefslot af in een hoogwaardige kwaliteit staal. De afwerking is vrij sober. Enkel een bloem- en bladmotief zorgen voor wat versiering. Het is dan ook niet de verfijnde afwerking waarin het meesterschap van de slotenmaker zich toont. Zijn kunde uit zich in het mechanisme van het slot. Het is in dit proefslot gedeeltelijk zichtbaar. De Vooght maakt ook een sleutel met een baard met zes tanden en vier groeven. Hij past perfect in het slot. Over slotenmaker De Vooght weten we niet zo veel. Wel kunnen we zeggen dat hij zijn meesterproef op een ongelukkig moment aflegt. In het jaar 1794 vallen de Franse revolutionaire legers Vlaanderen binnen. ‘Revolutionair’ betekent hier écht revolutionair. De nieuwe machthebbers schudden de samenleving stevig door elkaar. In 1798 schaffen zij het systeem van gilden en ambachten en al hun reglementen af. Tot dan zorgden de ambachten ervoor dat hun beroep en afzetmarkt beschermd werden. Ze waakten er ook over dat de producten die hun leden maakten kwaliteitsvol waren. Dit deden ze onder andere door eisen te stellen aan de grondstoffen die men verwerkte. Ook de meesterproef droeg bij tot het garanderen van de kwaliteit. Het Gruuthusemuseum is één van de weinige musea die zo’n proefstuk tot zijn collectie kan rekenen

Détails

Identification

Linked open data