Deze gehavende laatgotische sculptuur mag als een afzonderlijk beeld beschouwd worden, en stelt de Manteldeling of de Liefdadigheid van Sint-Martinus voor. Deze heilige had als bisschop van Tours een groot aandeel in de kerstening van Gallië, waar hij zich op achttienjarige leeftijd had laten dopen en het leger verlaten had. Toen hij op een koude winterdag te paard de poort van Amiens naderde, keek een halfnaakte man naar hem en vroeg wat geld. Martinus had geen geld bij de hand, maar sneed met zijn zwaard een stuk van zijn rode soldatenmantel en gaf deze aan de arme. Martinus is de patroon van de soldaten, de reizigers en de ruiters. Omwille van zijn liefdadigheid en een symbool van christelijke naastenliefde was hij ook de beschermheilige van hospitalen, bedelaars en hulpbehoevenden. Het volkse karakter van de Martinusdevotie kwam tot uiting naar aanleiding van zijn naamfeest op 11 november. Op de vooravond van die dag, die het begin van de winter inluidde, werden de zgn. Sint-Martinusvuren ontstoken. Hiermee gepaard gaande is het eten van de Sint-Martinusgans en het proeven van de Sint-Martinuswijn. Het beeld werd aangekocht te Mechelen op 27.12.1868 (Stamfiche A 121, voormalig oudheidkundig Genootschap te Brugge).

Détails

Identification

Linked open data