Het paneel is aan alle zijden enigszins bijgesneden en vormde oorspronkelijk vermoedelijke het rechterluik van een diptiek. Het linkerluik met religieuze afbeelding - waarschijnlijk een Madonna - wordt als verloren beschouwd. Het overgebleven stichterspaneel geeft blijk van Isenbrants vaardigheden als portrettist. Met slechts enkele details - zuilen, een versierde pilaster en het venster van ronde glasschijven - wordt een interieur aangeduid, waarin een man van middelbare leeftijd in driekwart naar links is geportretteerd. Over het aan de hals gesloten witte hemd draagt hij een zwart wambuis met een brede bruine bontkraag over schouders en borst. De enige sieraden zijn twee ringen aan zijn voor het gebed gevouwen linkerhand. Achter de stichter, voor wiens identiteit we op dit schilderij geen aanwijzingen vinden, zijn de apostelen Petrus (met sleutel) en Paulus (met zwaard) afgebeeld. Ze treden hier op als naamheilige en schutspatroon van de stichter die, naar zijn kleding te oordelen, een welgestelde inwoner of bezoeker van Brugge was. Formeel sluit dit portret aan bij zowel de Antwerpse als de Brugse schilderkunst van de 16de eeuw. Het eigenaardige sfumato-effect dat de werken kenmerkt die aan Isenbrant zijn toegeschreven, is hier onmiskenbaar aanwezig. De stilistische discrepantie tussen de drie hoofden is vermoedelijk niet het gevolg van verschillende handen, maar van een door de schilder moedwillige individuele karakterisering van hun persoonlijkheid en temperament.

Détails

Identification

Linked open data