De tekening toont een oud-testamentisch verhaal uit het boek Daniël. Het verhaal vertelt over Daniël die in een leeuwenkuil wordt geworpen omdat hij God aanbad terwijl volgens de wet niemand anders dan koning Darius vereerd mag worden. Daniël wordt in de leeuwenkuil beschermd door een engel en de volgende dag wordt hij levend aangetroffen in de kuil. Koning Darius beveelt vervolgens Daniël uit de kuil te halen en de wetgevers die de wet - uit jaloezie om koning Darius' genegenheid voor Daniël - hadden opgesteld, in de kuil te gooien. Er bestaat ook een andere versie van het verhaal. Uiteindelijk worden de jaloerze wetgevers ook in deze versie in de kuil geworpen. Er zijn maar weinig kunstwerken waarin dit fragment uit het verhaal is afgebeeld, terwijl er veel werken bekend zijn waarop is afgebeeld hoe Daniël in de leeuwenkuil wordt geworpen. Wellicht werd te tekening gemaakt als voorbereiding voor de decoraties in de Anticamera degli Angeli in Palazzo Farnese in Caprarola, die tussen 1566-68 onder begeleiding van Federico Zuccari werden uitgevoerd, maar dit kan niet bevestigd worden. Onder leiding van andere kunstenaars werd daar een fresco van Daniël in de leeuwenkuil uitgevoerd met leeuwen die net als in de tekening ietwat lomp zijn, maar voor zover geweten heeft Federico het verhaal van Daniël naast de tekening in de collectie van Musea Brugge geen tweede keer afgebeeld.Wellicht is Federico geïnspireerd geweest door een prent met hetzelfde onderwerp van Philips Galle naar ontwerp van Maarten van Heemskerck. Voor de liggende figuur op de voorgrond greep Federico Zuccari mogelijk op een kopie naar een detail uit de Grimani Breviary en een schets naar het leven die in de Uffizi wordt bewaard.

Détails

Identification

Linked open data