Christus is aan de handen gebonden en draagt de doornenkroon op het hoofd. Hij wordt bespot door drie soldaten; éen van hen biedt hem een rietstaf aan. De invloeden van de Italië-reis van Van Oost zijn in dit schilderij duidelijk te zien. De kunstenaar maakt dankbaar gebruik van het ‘clair-obscur’-effect dat hij veelvuldig heeft gezien in het werk van Caravaggio. De glans van de geharnaste hand, de lichtgekleurde hoofddoek van de man die Christus een rieten stok als staf geeft: Van Oost werkt met lichteffecten. Door een enkele lichttoets in de ogen van Christus slaagt hij er bovendien in de aandacht van de toeschouwer onmiddellijk te grijpen. In vergelijking met het vroegere werk van Van Oost, is het coloriet ietwat genuanceerder, en de belichting diffuser. De opbouw van de compositie gaat terug op een gelijknamig werk van Anthony van Dyck uit ca. 1630. (Naar: H. Vlieghe, Stedelijke Musea Brugge. Catalogus Schilderijen 17de en 18de eeuw, Brugge, 1994, pp. 196-197; E. Tahon, in: musea@brugge, augustus 2003, p. 13.)