Zowel de compositie als het kleurgebruik van dit schilderij doen denken aan Pieter-Paul Rubens. Maar in tegenstelling tot Rubens, steken Seghers’ figuren duidelijk af tegen de omgeving. Ze verdringen zich om een glimp op te vangen van het Christuskind. Rondom de centrale figuren, de heilige familie en de drie koningen, verstilt de compositie echter. De oudste van de drie koningen, Melchior, knielt voor Christus en wordt gezegend, terwijl Caspar (de man van middelbare leeftijd met baard) en Balthasar (de jonge, zwarte koning) wachten om hun geschenken aan te bieden. Het schilderij hing oorspronkelijk in de Brugse Sint-Donaaskerk, die vanaf 1799 werd afgebroken.

TOPSTUK

Seghers’ vroege oeuvre kenmerkt zich door zijn reis naar Italië als jonge man. Daar raakte hij in de ban van de Caravaggisten; 17^e-eeuwse schilders die de stijl van de Italiaanse meester Caravaggio navolgen. Seghers gebruikt vanaf dat moment vooral een donker palet en schildert in sterke licht-donkercontrasten, ook wel clair-obscur genoemd. Vanaf 1630 raakt Seghers geïnspireerd door Rubens en ruilt hij zijn donker kleurgebruik in voor een veel lichter palet, zoals hier in de Aanbidding der Koningen, voor het eerst het geval is. Dit werk wordt daarom gezien als een stilistisch keerpunt in Seghers’ oeuvre.

Dit kunstwerk is eigendom van de O.L.V. Kerk te Brugge en wordt beheerd door Musea Brugge.