Te midden van een landschap met ruïnes zijn de zeven meest befaamde gebouwen van de stad Brugge weergegeven: de septem admirationes civitatis brvgensis (oftewel de zeven wonderen van Brugge) zoals ook op de banderol bovenaan het schilderij te lezen is. Centraal vooraan staat de Waterhalle, die in 1787 werd afgebroken. Links ervan pronkt de Onze-Lieve-Vrouwekerk met het Paradijsportaal. Zij wordt gespiegeld door het Belfort aan de rechterzijde. Op de tweede rij zien we het huis met de zeven torentjes, het enige niet-publieke gebouw op dit schilderij. Dit gebouw wordt links geflankeerd door de Poortersloge en rechts door het Oosterlingenhuis. Links op de voorgrond drijft een paard de waterpomp van het Waterhuys aan, waarmee het via een moerbuizensysteem de stad van water voorziet. In 1567 beschrijft Ludovico Giucciardini de ideale stad, waarin in ieder geval een goede watervoorziening (Waterhuys), een plek voor overslag van goederen (Waterhalle), faciliteiten voor (internationale) handelaars (Oosterlingenhuis en Poortersloge) aanwezig moet zijn. Het is niet zeker of de tekst van Giucciardini de grondslag is voor dit schilderij, maar dit gedachtengoed verklaart wel waarom het schilderij geen geografisch correcte weergave van de Stad Brugge is. Men wilde immers vooral benadrukken wat voor een goede stad Brugge was om in te vertoeven, wonen en handel te drijven.

TOPSTUK

De groots afgebeeld monumenten eisen de aandacht op. De ruïnes en de kleine figuurtjes die zich tussen de monumenten begeven, kregen tot nu toe nauwelijks aandacht, maar het zijn juist deze elementen die het kunstwerk een extra verdieping geven. De ruïnes verwijzen mogelijk naar Rome. In een bekend 12^de-eeuws reisboek de Mirabilia urbis Romae worden antieke gebouwen, die veelal vervallen zijn, beschreven. De auteur beschrijft hoe deze gebouwen, ondanks hun staat, de grootsheid van het verleden tonen. In dit schilderij wordt dat omgedraaid. De zeven monumenten worden in hun pracht en praal getoond, terwijl de vervallen gebouwen wellicht naar de economisch recessie van de 16^de eeuw verwijzen. Op de voorgrond voor de Waterhalle verzamelen zich vele mensen rond vier kwakzalvers en laten hun uit domheid verleiden door hun misleidende praat. Dit staat in schril contrast met de Heremiet die helemaal vooraan op het eilandje zich afzondert van de rest. Wil de kunstenaar of de opdrachtgever ons iets zeggen? Legt hij de vinger op de wonde? Hebben de Bruggelingen de recessie aan hun eigen domheid te danken?