Samen met 'Parade' (1922) en' De mosseleters' (1923) is 'De grote schietkraam' het belangrijkste werk uit de allereerste jaren van De Smets terugkeer in België. Een heldere, sterk uitgebalanceerde compositie zal van dan af al zijn werken kenmerken.
Mogelijk vond de kunstenaar inspiratie in de jaarlijkse kermis in Gent. Toch toont 'De grote schietkraam' niet de feestelijke levendigheid van een kermisattractie. De compositie is sterk gesynthetiseerd, in een zeer vlakke ruimte met een beperkt coloriet van bruin, rood en oker in afgelijnde vlakken.

TOPSTUK

Gustave De Smet schilderde ‘De grote schietkraam’ in een voor hem onbezorgde periode. Vanaf 1923 logeerde hij samen met Frits Van den Berghe in Afsnee, een pittoresk dorp aan de Leie op een boogscheut van St.-Martens-Latem. Galeriehouder Paul-Gustave Van Hecke had er zijn buitenverblijf ter beschikking gesteld van de kunstenaars. In het weekend en tijdens de zomermaanden was deze Villa Malpertuis een bruisend trefpunt voor de artistieke fine fleur. Ook Walter Schwarzenberg, directeur van de Brusselse Galerie Le Centaure, kwam er over de vloer. Net als Van Hecke, verdedigde hij het werk van de Vlaamse expressionisten, waaronder dat van Gustave De Smet.

In Le Centaure toonde Schwarzenberg ook werk van Franse kunstenaars. In 1922 werden bij Le Centaure verschillende prenten van de Franse graficus Jean-Emile Laboureur tentoongesteld. Zag De Smet deze expositie en liet hij zich hierdoor inspireren? Misschien wel, want zijn grote schietkraam vertoont opvallende overeenkomsten met Laboureurs ets uit 1920/21, ‘Le tir forain’. Dit zie je bijvoorbeeld in de gelijkaardige schikking van de drie figuren: de toeschouwer links, de op de rug geziene schutter in het midden van de voorstelling en de jonge vrouw rechts achter de toonbank.