Sluiten
George Minne is vooral door zijn vroege sculpturen, die voor 1900 tot stand kwamen, beroemd geworden. Zij belichamen de gevoelswereld van de symbolisten: de naakte geknielde jongeling, moeder en kind in een tragische bewening, de heilige vrouwen. Van die sobere, kleine werken gaat een indrukwekkende spirituele kracht uit. Door hun vereenvoudigde vormgeving en expressiviteit kunnen zij zelfs als vroege uitingen van het expressionisme beschouwd worden. De middeleeuwse kunst was voor Minne een belangrijke inspiratiebron. Het groepje van de drie heilige vrouwen in rouwgewaad lijkt wel uit een gotisch verleden opgestaan. De figuren doen denken aan de kleine pleurants die laatmiddeleeuwse grafmonumenten sieren. Minne was een boetseerder, hij kapte niet zelf in steen of hout. Nadat hij zijn beeld in klei had geboetseerd, liet hij er een gipsafgietsel van maken. Dat werd dan in brons, steen of hout uitgevoerd. Er wordt wel eens beweerd dat de mystieke instelling een kenmerk is van de Vlaamse (en bij uitbreiding de Belgische) volksaard. En inderdaad, als je oog in oog met de kunst van George Minne staat, voel je onwillekeurig die door de eeuwen overgeleverde spiritualiteit aan.
