Vervaardiger
Joseph Denis OdevaerePeriode en datering
19de eeuwLord Byron ligt uitgestrekt op zijn sterfbed, het hoofd met lauweren omkranst. Naast het bed ligt een lier, waarvan de snaren gesprongen zijn. Op het voetstuk van het bed zijn in medaillons de titels aangebracht van de verschillende letterkundige werken van de dichter en schrijver: ODE T[O]/ NAPOLEON [BUONAPARTE]; THE BRIDE/ OF ABYDOS; CHILDE/ HAROLD; THE/ CORSAIR; THE SIEGE/ OF CORINTH; LA[RA]; THE GIAOUR; LAM…OF TA…. Aan het hoofdeinde rechts, bemerkt men een degen en een deel van een klassiek beeld met op het voetstuk “Vrijheid” in het Grieks.
Het schilderij heeft een uitgesproken symbolische betekenis. De gekende Engelse dichter en schrijver Lord Byron was opgetrokken als vrijwilliger in de Griekse vrijheidsoorlog tegen de Turken. Hij overleed te Missolonghi in 1824. Hij is hier voorgesteld als Griekse held, aan de voet van het beeld van de Vrijheid. De lier met gesprongen snaren verzinnebeeldt de dichter die door de dood tot zwijgen is gebracht.
Voor de houding van Byron heeft de schilder zich geïnspireerd op De dood van Marat van jacques Louis David.
TOPSTUK
Toen dit schilderij in 1826 tentoongesteld werd, verscheen er lovende commentaar in het kunsttijdschrift ‘L’Oracle’. De lichteffecten worden lyrisch omschreven: ‘Il est impossible de voir rien de plus vrai que la lumière de cette lampe qui éclaire Lord Byron, il semble voir vaciller la flamme sur ces belles draperies, sur ce corps si savamment dessiné. En opposition le peintre a placé la lune qui éclaire un beau paysage, effet qui n’est pas moins parfaitement rendu; et de la combinaison de ces deux effets si opposés, il a tiré une harmonie, une force de coloris qu’on saurait difficilement égaler’ .
Dezelfde bron vermeldt dat Odevaere zich voor de portrettering van de dichter baseerde op een natuurgetrouwe tekening van een ooggetuige. Maar was dit werkelijk zo? Lord Byron stierf onder erbarmelijke omstandigheden na een lange lijdensweg. Hoge koorts en aderlatingen (in die tijd zeer gangbaar) werden hem fataal. Het autopsieverslag van dokter Millingen beschrijft zijn lichaam in minder prozaïsche woorden. De realiteit stemde dus helemaal niet overeen met Odevaeres geïdealiseerde visie op de dood van Lord Byron.