De geportretteerde Franse zangeres Marie-Joséphine-Emilie Porcher trouwt in 1806 te Parijs met de beroemde violist Charles-Philippe Lafont (1781-1839). Ze begeleidt haar echtgenoot tijdens zijn talrijke muziekreizen door Duitsland, Nederland, Italië, Engeland en Rusland waar hij als eerste violinist voor de tsaar optreedt tussen 1808 en 1814. Waarschijnlijk ontmoet ze de schilder Kinsoen tijdens één van die internationale tournees. Aangezien Kinsoen een internationale loopbaan opbouwt als hof- en societyportrettist is het niet verwonderlijk dat mevrouw Lafont voor hem wilt poseren. Zijn opvallend vleiende schilderstrant wordt in het begin van de 19de eeuw enorm gesmaakt door de rijkere klasse. In dit romantisch aandoende portret geeft Kinsoen een geïdealiseerd beeld van een dame met een dromerige melancholische blik. Haar hoofd is minzaam gebogen en ze houdt een lorgnet in de hand die dienst doet als intellectueel attribuut. De schuine, begroeide rotswand en de wolkenhemel versterken nog het romantische cachet van het doek. Ook kostuum- en kanthistorisch is het portret bijzonder interessant. Tijdens de romantiek wordt niet alleen teruggegrepen naar historische stijlen, maar is er ook een vlucht naar andere culturen. In dit portret verwijzen de gepijpte kraag naar het einde van de 16de eeuw en alluderen de laag ingezette pofmouwen op de mode ten tijde van Raphaël. De haartooi, ‘coiffe à la giraffe’ genoemd, roept dan meer exotische bestemmingen op. De kant die gebruikt wordt als omranding van de brede pelerinekraag, is ontegensprekelijk de verfijnde crèmekleurige zijden ‘blonde-kant’ die rond die tijd zeer modieus was. Het geheel van haar kleding verwijst duidelijk naar de mode van de jaren 1827-1828.

Détails

Identification

Linked open data