Tussen twee beboste bermen leidt een weg naar een open heidevlakte, die door de zon hel wordt beschenen. De horizont wordt gevormd door zachtglooiende en beboste heuvels, met enkele huizen en een kerk. Dit werk vormt een eenheid met 0000.GRO0002.I en 0000.GRO0003.I. De drie schilderijen hebben nagenoeg dezelfde afmetingen en wellicht dezelfde pedigree. Ook stilistisch is er een opmerkelijke band. Niet alleen kan men spreken van een gelijkaardige schilderswijze, er is ook een gelijkvormige compositiestructuur: het betreft telkens om een landschap, gezien vanuit een hoog blikpunt en met een naar de verte kronkelende weg of waterpartij tussen twee compacte coulissen van bomen. Het is aannemelijk dat de drie werken steeds hebben samengehoord. Van Achtschellinck is geen enkel gesigneerd of gedocumenteerd werk bekend. Er zijn wel een aantal landschappen volgens een oude traditie door deze meester uitgevoerd, met een duidelijke stijlverwantschap aan deze stukken. Met name de brede penseelslag, vooral in de picturale weergave van wegen, wegbermen en boomslag lijken karakteristiek te zijn voor Achtschellinck. Daarnaast vormt de subtiele zilverachtige gradatie van licht en schaduw op de boomstammen, en vooral de berken, een terugkerend stijlkenmerk in de aan Achtschellinck toegeschreven landschappen. (Naar: H. Vlieghe, Stedelijke Musea Brugge. Catalogus Schilderijen 17de en 18de eeuw, Brugge, 1994, p. 12)

Details

Identification

Linked open data